Versli

 

Am Waldrand stoht es Hüüsli

 

Am Waldrand stoht es Hüüsli, versteckt und ganz elei,

ame verträumte Plätzli, wer isch ächt do dehei?

En Maa mit wiissem, langem Bart stoht im verschneite Garte,

es gseht fascht us, als ob er würd det uss uf öpper warte.

Scho raschlets zwüsche Büsch und Äscht, wer chönti das wohl si?

D’Tierli sind’s vom Tannewald, sie chömid gschwind verbi.

„Willkomme i mim chliine Riich!" rüeft de alti Maa.

„D’Fuettergschirli hani gfüllt, es söll für jedes ha."

S’Jüngschte vo de Hasechind nimmt er uf sine Arm,

es loht sis Fell lo strichle und fühlt sich wohl und warm.

Do chund es Rehli z’humple, s’isch gstolperet bim Stei,

und zeiget ächli truurig d’Schürfwunde a sim Bei.

Es Füchsli hed sich au verletzt und jömmerlet ganz grüüsli,

doch allne wird do ghulfe i dem vertraute Hüüsli.


 

 

Äs dunklet scho durs Gässli y

 

Äs dunklet scho durs Gässli y,

dr Samichlaus chunnt jetzt de gly!

Ä chalte Wind blosst i sis Horn,

villicht, villicht gits Schnee bis morn!

Oh wenn doch so nä Wulchä chäm

und huffä Schnee uf d Ärdä nähm,

de wer dr Samichlaus sicher froh,

de chönnt er mit em Schlittä cho!

 


 

 

Heiterebeck

 

Samichlaus, ich freue mich, äntli bisch du cho!

Wiso hesch de Esel nid au grad ine gno?

Heiterebeck! De armi Kärli, immer muess er warte!

Hätt ihm gärn mys Zimmer zeigt und vom Chindergarte

s Bastelzüüg und überhaupt, all my tolli Plunder.

Samichlaus, chasch sicher sy, es näämt de Esel wunder.

Samichlaus, wenn wider chunsch bitte dänk de draa,

lass dy Esel s nächschte Jaar nid verrusse staa!

 


 

 

Weisch wie cool!

 

Weisch wie cool! No drümal schlaafe. Weisch wie cool! De Chlaus chund bald.

Mit de schwääre Tripp-Trappschritt stiflet er scho dure Wald.

Näbet ihm trampet de Esel und de Schmutzil hindedry.

Wemmer üses Lied de chönd, wärdids grad bim Chindsgy sy.

Weisch wie cool! Jetz ischs sowyt! Weisch wie cool! Jetz sind si daa!

Esel, Schmutzil, Samichlaus, mier wend üch grad inelaa.

Hie im Chindsgi tüemer fyre. Mier sind ja no lang nid müed.

Singid jetz - elei für üch üses allerliebschti Lied!

 


 

 

I ghöre Schritt

 

I ghöre Schritt, i ghöre Schritt,

du chasch mer säge, was de witt.

Stockfeischter isch’s voruss ums Hus,

chumm, lueg emol zum Fänschter uus.

I ghören öppis duss im Gang,

es macht mer schon es bitzli bang.

Der Chlaus isch hüt vom Wald här cho,

er goht de liebe Chinde noh.

Jetz aber bin i müüslistill

und schwätze sicher nümme vil.

I ghöre Schritt, i ghöre Schritt,

bringt mir der Chlaus ou öppis mit?